رفیقم سید علی

    # بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را

   #در عزا بنشاند او شمع و گل و پروانه را

  # بشکند دستی که حتک حرمت این خانه کرد

  # شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد    

زندگی را باید زندگی کرد،

مبادا زندگی را دست نخورده برای مرگ بگذاری!

از آجیل سفره عید

چند پسته لال مانده است،

آنها که لب گشودند؛ خورده شدند

آنها که لال ماندند؛ می شکنند.

دندانساز راست می گفت:

پسته لال؛ سکوتش دندان شکن است.

عارفی به شاگردانش گفت:

بر سر دنیا کلاه بگذارید

پرسیدند: چگونه؟

گفت:

نان دنیا را بخورید

ولی برای آخرت کار کنید

عید آن روزیست که زحمت یک سال دهقان

شام یک شب ثروتمند نباشد…