رفیقم سید علی

از لحظه وقوع زلزله عده ای دارند پاچه هم را می گیرند.

آخوند اگر برود کمک کند، می گویند این ربا بازیست!

اگر نرود می گویند: مفت خورند.

سپاهی یا بسیجی  داوطلب اگر نفر اول بروند کمک، می گویند چه عجب سوریه و عراق را رها کردید.

اگر نروند می گویند چرا عراق و سوریه را رها نکردید و به مردم خودمان نرسیدید.

هیأتی، مداح و زائر اربعین، مستقیم پس از زیارت به کرمانشاه بروند می گویند چرا مثل موکب ها برای مردم خرج نمی کنید،

اگر بروند کمک کنند، می گویند خب وظیفه شان است!

سود این همه پاچه گرفتن چیست؟

برای زلزله زده ها غذا می شود؟ سرپناه می شود؟

عده ای فقط دهان باز دارند تا نفرت پراکنی کنند و دسته های بسته ای دارند و توان باز کردن گره ای را نداشته و نخواهند داشت.