رفیقم سید علی

 دلائل متعدّدى براى اين تشبيه قرآن بيان شده است: «أيُحِبُّ أحدكم أن يأكل لحم أخيه مَيتاً»(سوره حجرات، آيه 12.)

1- مُرده، روح ندارد تا از خود دفاع كند و شخصى هم كه مورد غيبت قرار مى‏ گيرد، حضور ندارد تا از خود دفاع كند.

2- غيبت، ريختن آبرو است و آبرو كه رفت، قابل جبران نيست. همان‏گونه كه گوشت مرده، اگر كنده شود، قابل جبران نيست. اگر مالى گم شود، قابل جبران است امّا آبرو كه رفت، ديگر جبرانش شبيه محال است و تفاوتى هم نمى‏ كند كه به قصد جدّى باشد يا از روى شوخى و مزاح، زيرا در هر دو صورت، آبروى طرف مى‏ ريزد.

3- گوشت به تدريج رشد مى‏ كند ولى يكباره خورده مى‏ شود، آبرو هم به تدريج پيدا مى ‏شود ولى غيبت كننده يك مرتبه آن را مى‏ ريزد. انسان سالها زحمت كشيده تا وجهه و آبرويى كسب كرده است و شما با غيبت كردن، نتيجه زحمات او را نابود مى ‏كنيد.

منبع کتاب: تمثيلات ✍?حجة الاسلام والمسلمين قرائتی